Seni öyle sevdim ki, her nefesimde adını fısıldadım, her sabah gözlerini hayal ederek uyandım.
Sana baktığımda, içimde baharlar açtı ama sen kış gibi soğuktun bana…
Gözlerimdeki sevgiyi görmedin, sesimdeki titremeyi duymadın.
Sana yazdığım mesajları hiç okumadın belki, içimde kopan fırtınaları hissetmedin…
Ben her gece seni dileyerek uyudum, sen başka rüyalara daldın.
Ben ellerini tutmak isterken, sen arkanı döndün.
Ben “yanımda kal” dedikçe, sen benden biraz daha uzaklaştın
Oysa ben seni her halinle sevdim…
Gülüşlerini ezberledim, hüzünlerini sakladım.
Gitsen de, dönmesen de, beni sevmesen de,
Ben seni hep sevdim, sevdiğim…
Ama sen anlamadın…
Ve en acısı da, belki hiç anlamayacaksın…
