Kimseye zararım dokunmadı.

Kalbimi kıranlara bile iyi dileklerle baktım.

Belki çok sustum, belki de hep iyi niyetin arkasına saklandım.

Ama içimde biriken sessiz çığlıklar vardı, kimse duymadı.

Ben sevdim, değer verdim, bekledim.

Ama herkes gitmeyi seçti.

Ardımda kalan sadece yorgun bir kalp, dolu gözler ve tutulmamış sözlerdi.

Ahım yok, sadece bir dua gibi yükselir içimden,

Bir gün, herkes hak ettiğini bulsun. Bende huzuru.