Hayat bazen yapraklarını döken bir ağaç gibi gelir insana. Ne kadar güzellik varsa rüzgârla savrulur gider, ne kadar acı varsa gövdenin içine işler. Ama yine de umut eder insan, belki yeniden filizlenir, belki dallarına kuşlar konar, belki gölgesinde huzur bulan olur diye.

Hayat ağacı gibi güzel olsun herşey Çiçek açsın dallarında sevgi, köklerinde sabır, gövdesinde güç olsun. Ama bil ki her güzelliğin ardında gizli bir acı vardır; çünkü hiçbir ağaç kuraklığı görmeden yağmurun kıymetini bilemez.