Kalbime akan ılık bir sevgiydi, ruhumun okşanmasıydı istediğim. Hırçın dalgalar gibi savurdunuz, yerden yere vurdunuz, kalbimi parçalara ayırdınız.

Gökyüzü maviymiş, güneş parlakmış; hiç göstermediniz. Bir yangın yerine çevirdiniz sevgiyi, sevilmeyi çok gördünüz.

Hiç sıvazladınız, derdin nedir, gayen nedir, hiç sordunuz mu? Hep yordunuz, hep üzdünüz. Bir gülümsemeyi, gülümsetmeyi çok gördünüz.

Hiç mi yüzüme gülmeyecek kader? Hiç mi bitmeyecek çilem?..