Belki bir gün, en savunmasız anında ona muhtaç olacaksın.

Belki yolların hiç ummadığın bir dönemeçte kesişecek.

Ve belki o kalbin içinde hâlâ senin adını fısıldayan bir yer olacak…

Ama unutma, her yara izi taşır.

Her suskunluk, anlatılmamış bir hikâyedir.

Ve her gidiş, içinde bir dönüşü saklar.

Gün gelir, bir yabancı gibi çaldığın kapının ardında

Eskisi gibi parlamayan gözlerle karşılaşırsın.

Ve anlarsın ki, en büyük mesafe kilometreler değil,

Bir kez kırılmış bir kalptir...