Sessizliğime sığmayan bir ahım var.

Gözyaşlarım içime aktı, gülüşlerim yarım kaldı.

Kalbimi kıranlar, bir gün kendi kırıklarında boğulsun.

Ben sustum, Allah görsün.

Ben içime attım her şeyi, onlar hiçe saydı.

Ahım var, dillere düşmeyen, yürekleri kavuran cinsten.

Gülüşümün ardında yangınlar var, bilmediler.

Ama hayat bir gün herkese kendi ateşini yakmayı öğretir.