Bir sessizliğin içinde saklı bir hikâye gibi bakıyor dünyaya.
Bir yanıyla kırılmış, ama diğer yanıyla dimdik ayakta kalmayı öğrenmiş.
Gülümsemesi, fırtınaların ardından doğan güneş gibi, ısınmak isteyen herkes için umut dolu.
O, kalbini kolay açmaz.
Çünkü bilir, herkes sevmeyi bilmez.
Ama birini sevdi mi, o sevgi sığınak olur,
fırtınalarda bile yıkılmayan bir ev gibi, güven dolu, sıcak.
İçinde kocaman bir sevgi var,
ama sessiz, derin, incitilmekten korkan bir sevgi.
Yine de umudunu hiç kaybetmemiş.
Çünkü o, acıya rağmen güzel kalabilen nadir insanlardan biri.